Het regent waterdruppels

G’day mates,

Het is alweer een tijdje geleden dat we van ons hebben laten horen. We hebben een natte tijd achter de rug, want er is de laatste dagen veel regen gevallen in Queensland (de provincie waar we ons nu bevinden). We zullen jullie alleen vertellen over de hoogte punten van de afgelopen dagen. De rest was voornamelijk regen, regen en nog eens regen.

Bij onze vorige verslag waren we onderweg naar de Gold Coast. Van verre kan je dit al zien liggen, wat een hoge wolkenkrabbers zeg. De Gold Coast is echt een compleet ander stukje Australië dan dat we gewend waren. Heel erg toeristisch en heel veel rijke stinkerds (en daarom alles ook heel duur). Nee, deze Coast is niets voor ons. We besloten maar om weer een binnenland in te vluchten richting Mount Tamborine.

Daar aangekomen hadden we onze bergschoenen al weer aangetrokken om te gaan ‘Hiken’. Helaas dachten de Rangers daar anders over aangezien alle wandelpaden waren gesloten. De reden hiervan was dat het slechte weer en de harde wind die de wandelpaden onveilig hadden gemaakt. Hierdoor waren de paden onbegaanbaar. Gelukkig was er een Adventure Park in de buurt. In het Adventure Park moest je een compleet parcours afleggen, hoog in de bomen. Oftewel: klimmen, over staaldraad lopen, abseilen en andere leuke activiteiten. Dit was echt supergaaf, maar ook heel inspannend. We waren net voor een grote schoolgroep vertrokken maar al gauw werden we ingehaald door een paar klein aussies. Onze conditie is (nog steeds) niet optimaal (kantoor pikkies :P). Er zaten ook wel een paar moeilijke stukken bij. We hebben in houdingen aan een touw gehangen waarvan we niet eens wisten dat dat kon.

Na al dat gehang in de bomen zijn we naar Cleveland gegaan. We hadden een supermooi plekje gevonden aan het water, maar we wisten niet zeker of we er mochten staan. Gelukkig stond er een visser naast ons waar we het even aan konden vragen. De visser zij dat het geen probleem was, en zo bleven een beetje aan de praat. Hij had nog een hengel bij zich en bood aan om samen te gaan vissen. Dit was echt super leuk, alleen we bakte er niets van. Er waren veel rotsen en dat hebben we ook gemerkt. De eerste keer dat we een hengel uitwierpen zat hij direct vast aan een rots. Na verschillende pogingen geprobeerd te hebben om de haak los te krijgen, brak de lijn en was de haak en het loodje verdwenen. De visser gaf aan dat dit heel normaal was en dat we het nog eens moeten proberen. Na 5 haakjes en loodjes verder (ja we hadden veel rotsen te pakken) moest hij weg, naar zijn kinderen, en was ons vis avontuur voorbij. Wel weer een super gastvrij gebaar van de aussies.

De volgende dag was onze missie om te gaan zeilen. We hadden adressen en afspraken met 4 jachtclubs in Manly dus we dachten; dat moet wel lukken. Helaas viel dat flink tegen. We hadden een paar leuke boten gevonden (o.a. een 29-er, zoek maar eens op), maar ze durfden het toch niet aan. “De weersvoorspellingen zijn te slecht voor de komende dagen”, werd er gezegd. En je raad het al, deze voorspellingen kwamen natuurlijk niet uit. Ook op de Brisbane river was het niet mogelijk om te zeilen in verband met al het hout (lees: halve bomen) in het water, door alle overstromingen. We werden er wel een beetje chagrijnig van :P. Heel jammer, maar we krijgen vast nog genoeg kansen om het te proberen.
Na alle zeil-pogingen was het tijd om onze trouwe makker in te leveren in Brisbane. De camper, het Cribje moesten we inleveren! Het afscheid was moeilijk. We hebben in totaal 33 dagen, 2432 km rond gereden en we hebben echt een super tijd met ons cribje gehad. Na wat emotionele momenten kwam de sleutel overdracht en waren we weer echte backpackers!

We werden de volgende ochtend om 6:45 op het station verwacht om 3 dagen naar Fraser Island te gaan, dus vroeg het bed in! We hadden er zin in! En al helemaal omdat we gebeld waren dat we een upgrade kregen naar een 5 sterren hotel. Na een korte nacht moesten op weg naar het station. Het regende hard dus we kwamen een beetje doorweekt aan. De tourguides waren er ook dus we konden op weg! Ja helaas dus niet, want de tourguides gaven aan dat het niet door ging. Er was teveel regen gevallen waardoor alle wegen overstroomd waren. Balen, balen, balen! Gelukkig kregen we het geld wel terug.

Toen waren we opeens dakloos voor twee nachten. Dus eerst maar snel een hostel zoeken. Gelukkig lukte dat en kwamen we op een mooie kamer met 10 bedden terecht. Het verbaasde ons enorm, maar het was super stil ’s nachts en we hebben heerlijk geslapen (Al had Sanne wel weer hele verhalen in haar slaap. Ze kan zelfs slaap-fluiten).
De vier dagen erna hebben we doorgebracht in Brisbane. We kwamen er achter dat je voor 2 dollar per dag een fiets kunt huren. Mits je de fiets steeds binnen 30 minuten terug brengt in een van de automatische stallingen. Aangezien deze stallingen aanwezig waren op iedere straathoek, was dit prima te doen. Het was echt geweldig om de stad per fiets te verkennen, lekker vrij! We zagen er ook super-pro uit, helmen zijn namelijk verplicht. (haha) Het fietsen was af en toe wat chaotisch, er zijn niet overal fietspaden en sommige straten zijn ook voor fietsers eenrichtingsverkeer. Naar een paar rondjes fietsen kregen we een beetje door hoe je overal kon komen. We bezochten onder andere het centrum, The Botanic Gardens, we zijn langs The Brisbane River gefietst en we bezochten South Bank. In South Bank was een strand gemaakt. Zo kon je zwemmen met uitzicht op de wolken krabbers en de rivier. Er waren zelfs life guards aanwezig met een echte reddings surfplank (het was niet veel grote dan een normaal zwembad). Maar waarschijnlijk waren deze aanwezig voor alle Aziaten die niet konden zwemmen. We zagen er nog een zwemles krijgen, erg vermakelijk. Sushi is trouwens ook heel goedkoop en erg lekker hier! Daar hebben we ook van genoten de afgelopen dagen.
Gister, onze laatste dag in Brisbane, bezochten we het Science Centre. Dit is een soort Finding Nemo in Amsterdam. Er was van alles te doen met licht. Je kon bijvoorbeeld schaduw bevriezen, er we