Sailing the Whitsundays!

Hee lieve Hollanders, alles goed daar?!
We lezen eigenlijk net dat ons vorige verslag niet helemaal goed gepubliceerd is. Bij deze nog de rest van het verhaal:

Onze laatste dag in Brisbane bezochten we het Science Centre. Dit is een soort Finding Nemo in Amsterdam. Er was van alles te doen met licht. Je kon bijvoorbeeld schaduw bevriezen, er werd uitgelegd hoe glasvezel werkt en je kon een heel leuk spel met lasers doen. Jullie kennen vast wel de films waar ze inbreken in een museum en er overal laserstralen zijn waar de dieven zich doorheen moeten manoeuvreren. Wanneer ze een laserstraal raken zal het alarm afgaan en worden ze gesnapt. Dit spelletje konden we hier dus ook doen, heel leuk! Er waren ook allerlei visuele illusies. Onder andere een soort villa volta waar alle muren draaien waardoor je zelf denkt dat je schommelt. Ook was er een groot buizen orgel waar we ons erg lang vermaakt hebben met liedjes spelen :).

Zie dit leuke filmpje: http://www.youtube.com/watch?v=eVxFYUNtz0U

De volgende dag gingen per vliegtuig naar de Whitsundays! Daar aangekomen merkte je direct dat het daar veel tropischer was. Heel warm en vochtig met veel palmbomen! Voor een paar dollars kregen we een airport transfer naar ons Hostel in Airlie Beach en daar aangekomen gingen we direct het water opzoeken. Aangezien ze daar enorm veel kwallen hebben, hebben ze aan het strand een zwembad gemaakt. Super mooi en heerlijk om in zoet water aan zee te zwemmen. We voelde ons wel een beetje oud in Airlie Beach, want er waren hier heel backpackers die net 18 waren. Het ging bij hun vooral om het uitgaan, wat ook wel kon met vele bars en discotheken. Interessant om te zien dat heel veel backpackers hier puur voor het feesten komen. Wij vinden het een beetje zonde (zeker als je kijkt naar de drankprijzen), maar het zal wel het leeftijd verschil zijn ;).

De volgende dag gingen opzoek naar een leuke zeilboot om een paar dagen te gaan zeilen op de Whitsundays. Er werd ons geadviseerd om echt last-minute te boeken i.v.m. het weer en lagere prijzen. Dat was een goede tip want na een tijdje gezocht te hebben vonden een oude maxi race yacht genaamd “Apollo” en we konden deze boeken voor de helft van de prijs! De boot was ca. 20 meter en er konden 26 man op.

Maandag ochtend was het zo ver, we gaan zeilen! We moesten nog een klein stukje lopen naar de haven en we zagen onderweg al 2 grote zeiljachten die waren gestrand en gezonken. Dat waren nog overblijfselen van de grote storm die een paar weken geleden hier geweest is. Het schijnt een heel gedoe met de verzekering te zijn van de boten waardoor ze nog steeds niet weggesleept zijn.

10 minuutjes later kwamen we aan en na wat formulieren ingevuld te hebben gingen we naar de boot! De trossen gingen los en daar begon ons avontuur van 3 dagen op de zee! Direct was er een goede sfeer aan boord. Het was droog, de zon scheen en iedereen had er zin in. Het waaide helaas niet hard dus met het grootzeil omhoog en de motor aan gingen we naar het eerste eiland. Hier gingen we duiken. We werden in kleine groepjes verdeeld en gingen met een duik instructeur het water in. We waren echt super verrast hoe mooi het onderwater was. Super helder en super veel verschillende de vissen die vlak bij je kwamen zwemmen. Het is zo bijzonder om onderwater te kunnen ademen. We zijn niet super diep gegaan (4 meter), maar dat hoefde ook niet om het rif goed te kunnen bekijken! Als je niet aan het duiken was, kon je gaan snorkelen of gaan chillen op het strandje van het eiland.

Zie hier Sanne aan het duiken: : http://www.youtube.com/watch?v=ll1rC-MgexI

Aan het eind van de dag ging het helaas regenen. Gelukkig hadden ze een groot dekzeil bij zich waar we gezellig met ze allen onder konden zitten. ’s Avonds was er helaas nog steeds regen, maar dat mocht de pret niet drukken. We leerde de groep een beetje kennen en we leerde een “groepsliedje”. In begin vonden we het wel een beetje raar liedje, maar het werd steeds leuker. We hadden een erg gevarieerde groep aan boord; Duitsers, Zwitsers, Canadezen, Fransen, Zweden, Engelsen, Schotten en natuurlijk Nederlanders. Gelukkig maar, want we hoorde dat de vorige lichting bestond uit alleen maar Duitsers..

De volgende ochtend begon weer droog. We waren op weg naar White Heaven Beach. Wederom op de motor. Waarom precies weten we niet, want het waaide toch echt wel. White Heaven Beach is hét strand van de Whitsundays en is echt super mooi; wit zand, blauwe zee… Helaas was het bij ons heel erg bewolkt en ging het na het nemen van de foto’s zelfs heel hard regenen. Gelukkig konden we als groep een alternatief programma bedenken. We zaten eerst lekker met z’n allen in een ondiep stukje warm (28 graden!) water te relaxen, later leerden we yoga, gingen we Salsa dansen en deed een van de jongens nog een aerobic les. Dikke schik!

Na al dat sportieve gedoe zijn we weer richting de boot gegaan om te gaan zeilen. Helaas kakte de wind in, maar er stond volgens ons nog wel voldoende wind om te gaan zeilen. De schipper dacht hier anders over en liet de motor continue aanstaan. We waren al dat gebrom nu wel een beetje zat, dus tijd om met de schipper te gaan praten. We voeren voor de wind en dan merk je niet echt dat het waaide. We hebben meerdere pogingen geprobeerd om dit uit te leggen, maar de schipper was te koppig. Na weer een stuk gemotord te hebben gingen we weer snorkelen. Het was een iets minder mooi plekje, maar het blijft geweldig om te doen!

De laatste dag van onze “zeil” tour was aangebroken. Yes er staat wind! En niet zo klein beetje ook! Na al dat gezeur over het zeilen van gister kon de schipper er niet meer onderuit komen. Dus de zeilen gingen omhoog en YES daar gingen we. Aangezien wij een beetje konden zeilen mochten wij het grootzeil doen. Dat was wel nodig want er stond heel veel wind en de wind vlagen moesten goed opgevangen worden. Wat een kick was dat zeg, we gingen super hard over het water! (De Apollo is trouwens een oude race boot die al een keer de “Sydney to Hobart Yacht Race” gewonnen heeft. Gaaf bootje!) Voor veel mensen was dit de eerste keer zeilen en dat was ook goed te horen door al het gegil. We gingen goed schuin en er was veel buiswater. We gingen weer terug richting de haven en de schipper had hiervoor 1 uur reistijd gepland. We gingen echter zo snel dat we binnen een half uur weer terug waren!

Helaas de zeil-tour was over, maar we wisten dat er nog een zeilrace was aan het einde van de dag. Toen we aankwamen zijn we direct naar de zeilclub gerend en we hebben daar gevraagd of we konden mee varen. Er was een zeil team die wel wat extra gewicht konden gebruiken en we mochten mee! We gingen varen op de “Wobbly Boat”. Het was een Young 8.8 (zeiljachtje van ca. 9 meter). De crew was heel aardig en we hebben een leuke wedstrijd gevaren! Ze waren heel erg op elkaar ingespeeld en iedereen wist precies wat ie moest doen. Van de 7 boten die meededen zijn we 4de geworden. Opmerkelijk was dat ze allemaal bier dronken tijdens het zeilen (best lastig om 1 hand te missen) en dat niemand zwemvesten droeg (met windkracht 5/6). Na de wedstrijd moesten we ons haasten want we werden bij het groepsetentje verwacht van onze zeil-tour. Dit was ook super gezellig en we hebben een leuke avond gehad. Vooral omdat we met ons liedje erg opvielen in de kroeg en we daardoor met alle spelletjes gratis bier wonnen!

De volgende ochtend zijn we vertrokken richting Melbourne. Dit weekend is er een groot festival in de stad en we gaan even kijken wat Melbourne te bieden heeft! Shaun, een jongen die we al eerder ontmoet hebben gaat ons hier een beetje rondleiden, dus dat zal leuk worden. Maandag gaan we op bezoek bij Tante Riet. Dit is een groot-tante van Sanne die al heel erg lang in Australië woont.

Groetjes!
Sanne en Michiel