Melbourne en Tante Riet

Heeya!

Hier weer een verslagje vanaf de andere kant van de wereld. In ons vorige verhaal waren we net aangekomen in Melbourne. Hier het vervolg:

Eenmaal aangekomen in Melbourne kregen we direct een klap in het gezicht van de hitte. We vetrokken de Whitsundays met 26 graden en we hadden verwacht dat het zuidelijke Melbourne koeler was, maar daar was het 35 graden! We konden gelukkig via een airport transit snel bij ons Hostel komen. We hadden voor 2 nachten een private room geboekt zodat we na het zeil avontuur lekker rustig aankonden doen. Helaas was deze room toch niet zo private als we gedacht hadden. Het Hostel was een oud warenhuis en ze hebben daar later kamers ingebouwd. Echter hebben ze alleen de muren van de kamers neergezet, geen plafonds! Dat betekende dat je iedereen op vloer kon horen, heel fijn. Gelukkig gedroegen de meeste backpackers zich en viel het wel mee met het geluid.

De volgende dag gingen we Melbourne verkennen. Het is een gezellig stad met veel cafétjes, pubs en gezellige kleine straatjes. Melbourne heeft wat meer cultuur dan Brisbane en Sydney. Ook rijden hier diverse mooie trams door de stad (je krijgt een beetje Amsterdam gevoel, alleen dan zonder grachten en fietsers). Aan het eind van de dag hadden we afgesproken met Shaun. Shaun kennen we van de Blue Mountains (we hebben samen met hem een paar dagen opgetrokken). We hebben samen met Shaun een Melbourns biertje gedronken en daarna zijn we samen naar het Moomba Festival gegaan. Dit is grootste gratis festival van Australië. Daar hebben we ook Kim van de Blue Mountains ontmoet en zo was er een soort reünie. Het was super gezellig en uiteindelijk zijn we meegegaan met een kroegen tocht.

We vonden Melbourne erg gezellig, dus we wilden graag naar 2 daagjes langer blijven, helaas ging de booking hiervan niet helemaal goed. Het bleek dat wij de verkeerde datums hadden doorgegeven en er werd van ons verwacht dat we 10:00 uit gingen checken… shiit! Om 10:00 stonden we dus met onze bagage op straat. Na enige tijd zoeken op het internet kwamen we erachter dat alle hostels vol zaten en dat er alleen nog maar hotels vrij waren die 120 dollar pp in rekening bracht.. Dat vonden we niet zo goed idee, dus: Tante Riet bellen!

Gelukkig was Tante Riet er en we waren meer dan welkom om die avond al langs te komen. Tante Riet woont in New Borough en dat is 2 uur met de trein. “Piece of Cake” dachten we, nou dat viel even tegen. Toen we de kaartjes kochten vertelde de meneer van het loket dat we op perron 4 moesten zijn. Op de borden die we verderop tegen kwamen stond echter perron 10. Dat is raar dachten we, toch maar even navragen. Ja het moest toch echt perron 4 zijn. Eenmaal aangekomen op perron 4 klopte de borden wederom niet. De trein stond niet op het bord en de tijd begon te dringen. Toch maar naar perron 10, dat staat nog steeds op de borden. De trein zou nu moeten vetrekken, maar er was geen trein??? Ineens zien we op perron 4 een trein aankomen, ONZE trein! Wij zetten het op een lopen en we proberen zo snel mogelijk naar perron 4 te rennen (en dat gaat niet makkelijk met 15 kilo op je rug). Op dat moment schiet Michiel’s tas open en vanaf dat moment zien we alle spullen in slow-motion over de stations vloer heen vliegen. “Neee!” We hadden hier geen tijd voor! Gelukkig hielpen er direct mensen om de spullen bij elkaar te rapen zodat snel weer verder konden rennen. Trappen af.. we hoorden de fluit van de conducteur al… als twee hardlopers die net een wereld record hadden neergezet vlogen we de trein in, nét voordat de deuren dicht gingen. We hebben het gehaald, nu 2 uurtjes om weer op adem te komen!

Twee uur later stopte de trein in Moe. (En nee je zegt niet ‘moe’ maar ‘mauwie’). Hier moesten wij uitstappen en we werden opgewacht door Tant Riet en Ray. Ray is een goede vriend van de Tante Riet en hij heeft ons naar het huis van de Tante Riet gebracht. Daar aangekomen kregen we een rondleiding door het huis. De mooiste tweepersoonskamer die wij in Australië hadden gezien (Ja die hostels konden hier niet tegen op!). We waren goed moe van de hitte, reis en het geren dus we gingen vroeg naar bed.

De volgende dag kwamen Corrie, Ray en Nel (een schoonzus van oma) op de koffie. We hebben heerlijk gekletst en we mochten van de Ray en Corrie fietsen lenen! Dat was super! We hebben meteen samen met Ray naar het meer gefietst. Dat was een behoorlijke tocht met 33 graden! Gelukkig kregen we een frisse duik in het meer als beloning. ’s Avonds was het tijd voor Scrabble met Tante Riet. Het is wel moeilijk hoor, alles in het Engels, maar je leert veel nieuwe woorden! Sowieso hebben we veel Engels geleerd, want er werd bijna geen woord Nederlands meer gesproken :).

De volgende dag gingen we met de fiets naar Tante Riet’s nieuwe huis in Moe. Het was die dag 36 graden en we werden op de fiets bijna letterlijk gekookt.. pfff wat warm! Ray ging mee als gids wat wederom erg gezellig was. Tante Riet heeft een leuk nieuw huisje! Die middag mochten we afkoelen bij Corrie en Ray in het zwembad. Dat was echt geweldig! Ik weet het niet zeker, maar ik had het gevoel dat er damp van ons afkwam toen we het water in gingen (zo warm hadden we het). (Tante Riet was de hele tijd bang dat Sanne ging flauwvallen. Ze was zo rood door de warmte :P). We hebben ook een avond gegeten bij Corrie en Ray. Heerlijke steak en het was super gezellig. We hebben veel geleerd over Australië. Tot slot hebben ook nog ’n portje tafeltennis gespeeld!

Donderdag was alweer de laatste volle dag dat we bij Tante Riet verbleven. Ray had ons aangeboden om naar Walhalla te gaan. Dit is een klein dorpje in de bergen waar veel goudmijnen waren. Het was een klein uurtje rijden en het was zeker de moeite waard om er even te kijken. De mijnen hadden in totaal 1.400.000.000 dollar aan goud opgeleverd, dus dat was goede business. We hebben de mijnen bekeken en een korte bergwandeling gemaakt naar een cricketveld midden op een berg (dat was de enigste plek in het dorp waar het vlak was). In het dorpje stonden allemaal mooie oude houten huisjes. ‘s Avonds hebben we bij Su en haar twee zoons gegeten. Su is een dochter van Nel (en dus een nichtje van Sanne’s vader). Ze waren heel erg aardig en we hebben een gezellige avond gehad. Veel geklets over Nederland. Ze vonden de kaasafdeling in de Albert Heijn helemaal geweldig. Ook Elst en de Linge waren favoriet.

De volgende dag gingen wij weer terug naar Melbourne. We kwamen eigenlijk tijd te kort om alles te zien en iedereen te ontmoeten. In Melbourne gaan we weer een camper huren om de Great Ocean Road te berijden. Lekker weer vrijheid en genieten!