Van Newcastle naar Port Macquarie

“Hi mate, how are you doing?!” Dat is wat we wel 100 keer per dag horen als we aussies tegenkomen. Nou mates, hier komt weer een reisverslag van Newcastle tot Port Macquarie!

Zaterdag was het een speciale dag in Australië. Het was namelijk Australia Day! Dit is een soort Koninginnedag (of vanaf nu Koningsdag?) dus we hadden besloten om dit in Newcastle te vieren. Na een klein uurtje rijden kwamen we aan in Newcastle! We hadden ons een beetje verkeken op de grootte van het centrum, want die bestond voornamelijk uit de haven. Dit merkte we ook direct aan alle evenementen die er plaatsvonden. Er waren vliegshows, zeilraces, “met waterski’s achter een speedboot”-races, zwemwedstrijden en er was een “maak je eigen boot”-race. Een super gave dag maar geen podiums, artiesten of veel muziek. Na 4 uur ’s middags was ook alles afgelopen en liepen we door een bijna uitgestorven stadje (heel gek).

We hadden de hele dag al geslenterd dus het werd tijd om een kampeer plekje te zoeken om lekker te chillen. Al gauw kwamen we op een parkeer plek waar een grote camper stond. We gingen even contact maken met de eigenaar om te vragen of hij nog leuke plekjes wist. Deze man had zo enorm accent dat we zaten te twijfelen of hij wel Engels sprak (alsof je in het fries iets tegen een Brabander zegt). Nadat hij 30 keer zijn verhaal had herhaald begrepen we eindelijk dat iets verderop een leuk plekjes was. We hebben deze nacht heerlijk aan het strand gestaan.
De volgende ochtend werden we wakker van het getik op de auto. Het regende, bah! Helaas bleef het die hele dag regenen en we besloten maar lekker een dagje te gaan rondrijden. We besloten maar de Tourist Drive te nemen en dat was een hele mooie route door de bergen en bossen. Uiteindelijk belanden we op een ”unsealed road”. Oftewel, geen asfalt meer! Nou een rugmassage hoeven we niet meer, want onze stoelen hadden opeens een tril-functie gekregen. We zijn blij dat de auto nog in elkaar zit! Na onze off-road avontuur hebben we maar besloten om een camping in Bombah Point te pakken voor een lekkere warme douche en een plek om een onze spullen te drogen (want het regende nog steeds hard).

De volgende dag was het weer een rainy day. Na eerst uitgebreid gebarbecued te hebben (ja, je leest het goed: Een ochtend bbq) gingen we op weg naar Forster. Onderweg werden we gewaarschuwd voor slecht weer (een nasleep van een cycloon die iets noordelijker van ons flinke schade had veroorzaakt). In Forster merkte we dit ook goed. Hele harde wind en veel regen. Er waren veel waarschuwingen voor overstromingen dus onze nacht doorgebracht op het hoogste punt in het stadje. We dachten: Als er een overstroming komt, dan gaan die Hollanders als laatste zwemmen!

Ik weet niet of dit gezegde ook in het Engels klopt, maar: “After the rain, there is sunshine”! Na een onrustige nacht was het de volgende dag veel beter. We hebben besloten om nog een lekker dagje rond te hangen in Forster. We hebben een heerlijke strandwandeling gemaakt en hele mooie schelpen gevonden. De zee was woest, dus helaas mocht er niet gezwommen worden. Dit moest wachten tot de dag erna. We zouden die dag eigenlijk weer vroeg vertrekken naar het noorden, maar we konden het niet laten om even met onze body-boards van de grote golven af te surfen. Dit was zo supergaaf dat we eigenlijk de hele dag dit gedaan hebben. Aan het eind van de dag zijn we naar Taree gereden en hebben we daar gekampeerd.

Na de volgende dag zeer uitgebreid te zijn geïnformeerd door een aardige meneer in het info centre (hier kun je gratis douchen, hier gratis kamperen, hier het goedkoopst tanken..), zijn we richting Taptin Tops NP gereden. Eerst langs een klein bos waar een grote groep Flying Foxes woonden. Een flying fox is een soort grote vleermuis met een gezichtje, die de hele dag op de kop in de boom hangt. Daarna namen we een mooie Forest Drive, ofwel weer een unsealed road. Het kampeer plekje waar we uitkwamen was geweldig mooi. Midden in het regenwoud was een open plek met heel veel kampvuur plaatsen, vuur-bbq’s, picknick plaatsen en een long drop toilet waar de volgende regel gold: “If you haven’t eaten it, please don’t drop it down into the tube”. Die middag hebben we twee wandelingen gemaakt. De mooiste was de Red Cedar Walk, daar stonden heel veel Red Cedar Tree’s, ofwel de bomen waar de v1126 van gemaakt is (de zeilboot van Michiel en Paul). Het wandelpad liep stijl naar beneden door het regenwoud. Helaas waren er meer levende wezentjes die dit een mooi plekje vonden; er waren namelijk héél veel bloedzuigers. Continue waren we bezig deze van onze schoenen en onderbenen te verwijderen. We zijn toen maar snel weer naar boven gelopen :P. Die avond hebben we gekookt boven een houtvuur, erg leuk om te doen. (Hamburgers, gepofte aardappelen, geroosterde courgette en salade, mmm :). Daarna hebben we een kampvuurtje gemaakt om daar lekker met een rosétje (want bier is hier niet te betalen) bij te zitten.

De volgende dag gingen we weer verder op de Forest Drive, midden door het National Park, op weg naar Ellenborough Falls. De waterval was zeker de moeite waard om het stuk unsealed road te rijden. Zie hiervoor de foto’s! We zijn door middel van 640 traptreden naar beneden geklommen om lekker onder de douche te staan (was wel nodig). Door de harde wind werden we namelijk op zo’n 50 meter afstand van de waterval nog steeds nat. We zijn nog een stukje over de rotsen geklommen, maar toen een vies zwart bloed zuigend mormel Sanne weer te pakken had wilden we toch snel weer terug naar het wandelpad.
Uiteindelijk zo’n 100 km off road gereden door een geweldig mooie omgeving. Dit hadden we niet willen missen! Nu zijn we bijna in Port Macquarie, lekker weer naar zee!