Dar Es Salaam, Mikumi, Udzungwa en Zanzibar
Blijf op de hoogte en volg Michiel en Sanne
10 December 2015 | Tanzania, Dar es Salaam
Voor iedereen die het leuk vind, hierbij een verhaaltje vanuit Tanzania.
Bijna twee weken geleden zijn we aangekomen in Dar Es Salaam, waar we de eerste 2 nachten verbleven in een hutje op het strand. Ondanks dat we een pick-up hadden geregeld was het een heel gedoe om hier te komen. We moesten rond middernacht nog met een ferry, die blijkbaar heel populair was op zaterdagavond. We hebben meer dan een uur gewacht in onze lange spijkerbroeken in een hete auto. Bij de ferry moesten we wachten bij alle andere voetgangers waar we behoorlijk werden aangestaard aangezien we de enige blanken waren. Dar Es Salaam is overigens niet echt een prettige stad om te verblijven, het stinkt er en het is een grote zooi.
De dag erna hebben we genoten op het strand. We zijn naar de markt geweest per TukTuk waar we ananas, mango, watermeloen en sinaasappelen hebben gekocht. Jammie, zo zoet!
Maandagochtend vertrokken we samen met onze driver en gids Apollo richting de zuidelijke parken. De eerste stop was Mikumi national park. Hier hebben we een aantal game-drives gedaan en heel veel dieren gezien. Zebra’s, giraffen, olifanten, buffels, gnoe’s, antilope, krokodillen, nijlpaarden en heel veel vogels. Zo gaaf! De volgende ochtend klopte Apollo rond 7 uur ’s ochtends op de deur; dat we nú mee moesten komen. Een paar honderd meter van ons huisje lagen 3 leeuwen! Ze laten zich blijkbaar vooral in de ochtend zien, ’s middags is het te warm. Gaaf! Later op de dag kwamen we echter weer drie leeuwen tegen. Ze lagen onder een boom in de schaduw. Ondertussen zagen we een kudde buffels aankomen. Wij gingen er vanuit dat de leeuwen wel een buffel zouden pakken om op te smikkelen. Apollo vertelde echter dat de buffels de leeuwen zouden wegjagen omdat ze met zo’n grote groep waren. Eerst geloofde we hem niet, maar het gebeurde inderdaad! Gaaf om te zien: de leeuwen maakte dat ze weg kwamen.
Toen we ’s avonds gingen eten dachten we dat het handig was om te buitenlamp aan te doen. Eenmaal terug bij ons huisje dachten we daar anders over; voor onze deur lagen heeel veel beestjes. We zijn snel naar binnen gerend, maar volgens kwamen ze onder de deur door. Nadat we alle kieren hadden dichtgestopt konden we rustig slapen…althans.. ‘s Nachts hoorde Michiel een ander beest langs ons huisje lopen: stap…stap…stap…ffffffffff…stap…..stap… “brekende tak’….ffff…. We bleken deze nacht bezoek te hebben gehad van een olifant!
De volgende ochtend lagen alle beestje op hun rug en zaten er een paar aapjes deze lekker op te smikkelen. Aan het eind van de dag was onze stoep weer schoon.
De volgende bestemming was Udzungwa mountains NP. Onderweg hier naar toe kwamen we langs heel veel dorpjes. Het is bizar om te zien hoe iedereen hier leeft. De huizen, of eerder hutjes, zijn met van alles en nog wat in elkaar gezet. Sommige hebben wel bakstenen, maar anderen zijn met modder, takken en bladeren (dak) in elkaar gezet. Overal is het een zooitje, er ligt overal afval: voornamelijk plastic. We zien ook veel scholen waar de kinderen vooral buitenspelen en naar ons zwaaien als we langs rijden. De weg is redelijk, maar iedereen haalt in op de meest gevaarlijke plekken. Doorgetrokken strepen hebben ze wel, maar gebruiken ze niet. Soms kan ik beter niet kijken..tot nu toe gaat het goed. Kleine kinderen lopen langs deze weg, terwijl auto’s voorbij razen. Fietsen, scooters zijn overbeladen met bananen, houtskool of andere dingen. Soms hebben ze balken van meer dan 3 meter over dwars achterop! Langs de weg staat veel politie; als ze je aanhouden willen ze geld, er is veel corruptie in dit land. Langs een deel van de route zijn alle huizen beschilderd met een groen of rood kruis. We vragen Apollo wat dit betekend en hij vertelt dat de huizen die te dicht bij de weg staan gesloopt moeten worden en een rood kruis hebben gekregen. De mensen zijn namelijk geen eigenaar van de grond… Vreselijk dat deze mensen straks hun huisje kwijt zijn, waar ze misschien wel jaren aan hebben gebouwd. Het laatste stukje van de weg is niet geasfalteerd. We zijn lekker door elkaar geschut.
In Udzungwa moutains NP staat een wandeltocht op het programma. Dat valt nog niet mee: stijl omhoog met hoge temperaturen. We klimmen naar de top van de waterval. Onderweg komen we veel bijzondere planten tegen die als medicijnen worden gebruikt. Tevens is er een blad wat rode kleurstof afgeeft als je het kneust: dit wordt gebruikt als lippenstift. Eenmaal boven is het uitzicht geweldig. We kunnen heel ver kijken: overal de suikerriet plantages en de bananen en kokosnootbossen. Boven zijn nog 3 watervallen, bij de bovenste mogen we zwemmen: lekker fris! Op de terugweg komen we nog een aantal apen tegen. De volgende dag wacht ons een lange rit terug naar Dar Es Salaam. Onderweg stoppen we nog, waarbij we worden aangesproken door een moeder en haar 2 dochters in traditionele kleding. Ze nodigt ons uit bij haar thuis, maar helaas moeten we verder. Tegen de gids zegt ze dat ze het wel raar vind dat we geen Swahilli spreken.
We overnachten in Dar Es Salaam en gebruiken voor het eerst onze eigen klamboo’s welke we ophangen aan een constructie met een haakje in de badkamer, een kapstok en de deur. De dag erna gaan we met de ferry naar Zanzibar. We zijn gewaarschuwd dat we aan niemand onze bagage moeten toevertrouwen en alleen bij het officiële loket een kaartje moeten kopen. Eenmaal aangekomen bij de ferry terminal snappen we dat. Michiel was net op tijd om onze tassen te verdedigen en iedereen roept; you need ferry ticket? You need ferry ticket? Gelukkig komen we veilig binnen en kopen we een retourtje Zanzibar. Op de ferry is het koud, airco staat op min 20 (althans, zo voelde het).
In Zanzibar overnachten we eerst in stown town. Dit is de eerste stad met een paar mooie gebouwen en een park. Helaas is alles slecht onderhouden, m.u.v. de hotels. 90% van de inwoners is moslim, dus vandaag een lange broek en bedekte schouders. Warm! Het gezang vanuit de moskeeën in luid hoorbaar door de hele stad. Echter is een van de omroepende moslims verkouden waardoor en soms wat gehoest doorheen klinkt (“allaaaa *kuch* *kuch* aaaaa”). Op de markt kopen we wat fruit en bananen chips. Er zijn heel veel kraampjes en iedereen wil ons iets verkopen: “Karibu! Welcome! You want to look in my shop? Nice paintings! What do you need? I can make you good price!“ En zo ging dat de hele dag door. Sommige mannen liepen minuten lang met ons mee, ondanks het uitdrukkelijke verzoek ons met rust te laten. Misschien moeten we toch iets minder aardig zijn?
De dag erna gaan we naar ons hotel voor de komende 5 dagen in Chwaka Bay. Ongeveer het tegenovergestelde van Stone Town. Een super afgelegen resort, heerlijk rustig! We hebben een leuk huisje met uitzicht op het zwembad en zee. Het strand is helaas niet het mooiste van Zanzibar; de zee is lang ondiep, dus zwemmen kan niet echt. Gelukkig brengt ons hotel ons gratis naar Paradise Beach, een strand aan de overkant van de baai. Hier is het strand wit en de zee helder blauw, wauw! Tevens is er een mangrove waar we kunnen zwemmen.
Op Zanzibar doen we nog een blue safari. Hierbij bezoeken we een eiland wat bestaat uit alleen maar zand met wederom super helder lichtblauw water. We gaan snorkelen bij een rif met prachtige vissen om vervolgens te lunchen op een ander eiland (met heel veel vis, garnalen, krab, octopus en een hele kreeft) en nog een mangrove te bezoeken. Op de terugweg gaan we zeilen, wauw! We varen deze dag namelijk op een Dhow, een traditionele zeilboot. Dat was het mooiste stukje van de safari;)
Natuurlijk chillen we nog rond het zwembad. We maken vrienden met twee Tanzaniaanse meisjes. Ze willen onze snorkels uitproberen en ze zwemmen daarmee telkens net iets te diep waardoor ze steeds een hap water inademen met als gevolg een hoop gehoest en geproest. We krijgen gezelschap van een geit die denkt uit het zwembad te kunnen drinken en er vervolgens invalt. Michiel heeft ‘m gered, held;) Op het strand ontmoeten we kinderen uit het dorpje die al onze spullen willen hebben en in al onze zakken graaien. Uiteindelijk laten ze Michiel allerlei woorden in het swahilli zeggen en zijn ze toch wel leuk. We doen er twee dagen over om zonnebrand te krijgen, de mensen hier gebruiken dat natuurlijk niet.
De laatste dag doen we nog een snorkeltrip vlakbij het eiland Mnemba. Dit Bounty eiland wordt gehuurd (de komende 100 jaar) en is alleen toegankelijk voor hele rijke toeristen. Het rif ernaast is gelukkig wel vrij toegankelijk en echt ontzettend mooi! We snorkelen totdat we uitgeput zijn Daarna bezoeken we Nungwi, het toeristenoord in het noordelijkste stukje van Zanzibar. Het strand is hier wederom prachtig, maar het is ontzettend druk en helemaal volgebouwd met hotels en restaurants. Met als gevolg dat er iedere 5 minuten iemand langskomt die je iets wilt verkopen.
Nu zitten we op de ferry terug naar Dar Es Salaam. Vanavond vliegen we naar Kilimanjaro international airport waar we morgen weer op safari gaan en daarna Mt Meru gaan beklimmen. Zin in!
Veel groetjes,
Michiel en Sanne
-
11 December 2015 - 08:21
Henriette Maassen:
Wat een geweldig leuk verslag Sanne en Michiel. Ben ontzettend jaloers! Geniet nog maar van jullie geweldige reis en lees graag jullie volgende verslag.
groetjes Henriëtte -
13 December 2015 - 18:35
Harry En Willemien:
Ha Sanne en Michiel
Wat een prachtige reis maken jullie weer! En wat een genot om het boeiend verslag te mogen lezen! We wensen jullie een mooie bergtocht! We kijken uit naar het volgende verhaal! Een mooie tijd verder en hou jullie veilig!!
Groet, Harry en Willemien -
13 December 2015 - 21:09
Desi:
Wauw! Jullie zijn ook niet bang uitgevallen he! Wat geweldig om dat allemaal mee te maken. En nog een heel eind voor de boeg. Hopelijk beleven jullie nog meer van die spannende en grappige situaties en gaat alles goed. Heel veel plezier nog en heel veel groeten van ons allemaal.
Desi xxx -
21 December 2015 - 09:29
Hugo:
Goed bezig Michiel en Sanne!
Fijn ook dat jullie de geit hebben gered. Dat is zo rond de kerstdagen nog wel eens anders. Veel plezier op de berg! Ik hoop er snel over te lezen.
ciao
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley